راه های درمان التهاب روده و عوارض آنها

داروهای ضدالتهابی اولین قدم در درمان IBD هستند. این داروها به کاهش التهاب دستگاه گوارش کمک می کند. با این حال ، آنهاعوارض جانبی زیادی دارند.

از همراهی شما سپاسگذارم برای دسترسی به دیگر مطالب در حوضه سلامت به بخش سلامت وبسایت ترفندا مراجعه کنید

کورتیکواستروئیدها

گلوکوکورتیکوئیدها ، زیر شاخه ای از کورتیکواستروئیدها ، نمونه هایی از داروهای ضدالتهابی هستند که برای IBD استفاده می شوند. آنها عبارتند از:

بودسونید (Uceris)

پردنیزون (پردنیزون اینتنسول ، رایوس)

پردنیزولون (میلی پرید ، پرلون)

متیل پردنیزولون (Medrol ، Depo-Medrol)

این داروها به اشکال مختلف از قرص های خوراکی گرفته تا تزریق تا کف های راست روده در دسترس هستند. آنها معمولاً در کمترین دوزممکن برای کوتاهترین زمان تجویز می شوند.

داروهای 5-ASA (آمینوسالیسیلات ها)

داروهای 5-ASA (آمینوسالیسیلات ها) همچنین التهاب را عمدتا در آخرین قسمت روده کوچک و روده بزرگ کاهش می دهند. آنهاعبارتند از:

بالسالازید (کلازال)

مسالامین (Apriso ، Asacol HD ، Canasa ، Pentasa)

olsalazine (Dipentum) ، که فقط به عنوان دارویی با نام تجاری موجود است

سولفاسالازین (آزولفیدین)

مسالامین خوراکی با دوز استاندارد

داروهای 5-ASA متصل به دیازو ، مانند بالسالازید و اولسالازین

آنها نسبت به مسالامین دوز کم ، سولفاسالازین یا بدون درمان ترجیح داده می شوند. با این حال ، AGA همچنین می گوید که مصرفسولفاسالازین خوب است ، مادامی که آگاه باشید که عوارض جانبی بیشتری دارد.

افرادی که به داروهای استاندارد مسالامین یا داروهای 5-ASA متصل به دیازو پاسخ نمی دهند ، باید ترکیبی از مسالامین مقعدی ومسالامین خوراکی با دوز بالا را امتحان کنند.

تنظیم کننده های ایمنی

اگر کورتیکواستروئیدها و داروهای 5-ASA کافی نباشند ، تنظیم کننده های ایمنی ممکن است یک گزینه باشند. آنها از حمله سیستمایمنی به روده و ایجاد التهاب جلوگیری می کنند.

آنها عبارتند از:

متوترکسات (Otrexup ، Trexall ، Rasuvo)

آزاتیوپرین (آزاسان ، ایموران)

مرکاپتوپورین (پوریکسان)

سازمان غذا و دارو (FDA) این داروها را برای درمان IBD تأیید نکرده است. با این حال ، پزشک شما به هر حال ممکن است آنها راتجویز کند. این به عنوان استفاده از مواد مخدر خارج از برچسب شناخته می شود.

مواد بیولوژیکی

داروهای بیولوژیکی داروهای ژنتیکی هستند که ممکن است برای افراد مبتلا به IBD متوسط ​​تا شدید انتخابی باشد.

برخی از بیولوژیک ها عامل نکروز تومور (TNF) را مسدود می کنند. TNF یک ماده شیمیایی است که باعث التهاب می شود و توسطسیستم ایمنی تولید می شود. TNF اضافی در خون به طور معمول مسدود شده است ، اما در افراد مبتلا به IBD ، سطوح بالاتر TNF می تواند منجر به التهاب بیشتر شود.

مهار کننده های TNF-alpha عبارتند از:

adalimumab (Humira)

golimumab (Simponi)

infliximab (Remicade)

سایر مواد بیولوژیکی عبارتند از:

Certolizumab (Cimzia)

ناتالیزوماب (تیسابری)

ustekinumab (Stelara)

ودولیزوماب (انتویو)

داروهای بیولوژیکی به عنوان داروهای عمومی در دسترس نیستند. به هر حال ، برخی از این داروها در دسترس هستند.

داروهای دیگر

داروهای دیگر مسیرهای جداگانه ایجاد کننده التهاب را مسدود می کنند ، از جمله داروی UC tofacitinib (Xeljanz). به دلیل نگرانیهای ایمنی ، AGA توصیه می کند که این داروی خوراکی را فقط در طول یک مطالعه بالینی یا ثبت شده مصرف کنید.

آنتی بیوتیک ها برای از بین بردن باکتری ها در روده کوچک استفاده می شوند که ممکن است علائم کرون را تحریک یا تشدید کند.

داروهای ضد اسهال و ملین ها نیز می توانند برای درمان علائم IBD استفاده شوند.

انتخاب سبک زندگی

انتخاب شیوه زندگی هنگام ابتلا به IBD مهم است.

نوشیدن مقدار زیادی مایعات به جبران موارد از دست رفته در مدفوع کمک می کند. اجتناب از محصولات لبنی و شرایط استرس زا نیزعلائم را بهبود می بخشد.

ورزش و ترک سیگار ، در صورت سیگار کشیدن ، می تواند به بهبود سلامت شما کمک کند.

مکمل

مکمل های ویتامین و مواد معدنی می توانند به کمبودهای تغذیه ای کمک کنند. به عنوان مثال ، مکمل های آهن می توانند به درمان کمخونی کمک کنند.

قبل از افزودن مکمل های جدید به رژیم غذایی خود با پزشک خود مشورت کنید.

عمل جراحي

گاهی اوقات جراحی برای افراد مبتلا به IBD ضروری است. برخی از جراحی های IBD عبارتند از:

پلاستیک سخت برای بزرگ شدن روده باریک شده

بسته شدن یا برداشتن فیستول ها

حذف قسمت های آسیب دیده روده ، برای افراد مبتلا به بیماری کرون

برداشتن کل روده بزرگ و راست روده ، برای موارد شدید UC

کولونوسکوپی معمولی برای نظارت بر سرطان روده بزرگ استفاده می شود ، زیرا افراد مبتلا به IBD در معرض خطر بیشتری برای ایجادآن هستند.